her şeyden önce sevmeyi öğrenir insan.
hayatın olumsuzlukları karşısında yanında olacak bir şeyi: sevgiyi.
tüm dengesizliklerin karşısında dengesini tutturabilmek için arar sevgiyi. türlü pisliklerden öğrenir sevmeyi.
sevmek öğrenilen bir şey değilse sevmeyenlere ne demeli? sevmeyenler insan değil mi?
her şeyden önce öğrenir insan: sevmeyi.
bazıları öğrenemez. çünkü nefret olmuştur onların sevgisi...
sevgiyi öğrenemedikçe kudururlar. çünkü sevgiyi emeksiz sanırlar. aslında sevgi ister en büyük emeği...
edit: çaktırmayın ben bile nasıl yazdığımı anlamadım. bazen insana şevk geliyor yazıyor işte. vay be şu şevk denilen şey ara sıra da olsa bize uğruyormuş.
edit2: sormayınız alıntı değildir arkadaşlar. bilakis alın teri. *
