Küçükken hiç unutmam dedem bir hikaye anlatmıştı. Hikayede anlatılanları özetlersek serçelerin seke seke yürümesine özenen karganın onlar gibi seke seke yürümeye çalışırken karga gibi doğru düzgün yürümeyi unutup rezil olmasıydı. Şimdi görüyorum ki bu kemalistler Avrupa özentisi olarak yetiştikleri için bir türlü kendileri olamıyorlar,zaten avrupalı olamamışlar işte bu yüzden sürekli kısır döngüler içinde dönüp duruyorlar. Marjinalleşip kendilerini rezil ediyorlar,rezil oldukça sinirlenip daha da marjinal ve bağnaz bir hal alıyorlar. Sonuçta tam bir depresyon halinde yaşamlarını devam ettirip oraya buraya saldırarak içlerindeki nefreti kusuyorlar.
