bilgisayar başında olmayan, ömrü sokaklarda ve mahalle aralarında koşturarak geçmiş nesilin bileceği şeydir. diz kapakları yara olmuş, kabuk bağlayamadan tekrar yara olmuş, uçurtma uçurmuş, okuldan koşa koşa gelip pokemon a yetişmeye çalışmış, silgi tozları biriktirmiş, kokulu silgi/lastik kalem kullanmış, arkadaşlarının hatıra defterine "sepet sepet yumurta, sakın beni unutma" yazmış, kolanın içinde çekirdek biriktirmiş, apartman zillerine basıp kaçmış, taso oynamış, günde 10dan fazla meybuz yemiş, sakızlardan çıkan yapıştırmaları tamamlayıp mikasa futbol topu kazanmaya çalışmış, annesinin deli gibi rosalinda izlediği dönemlere denk gelmiş çocuklardır.
en garip tarafı, 90larda çocuk olan herkesin kendi kendine bulduğu şeyleri aslında tüm çocukların yapıyor olmasıdır. arkadaş kendin icat ettin sanıyosun, bi bakıyosun herkes yapıyormuş meğersem. kafa o zamanlar acayip koordine çalışıyormuş. insana "her çocuğun kafasında sanal ağ mı varmış ki" diye düşündürtüyor zira.
