Kamuflajınla çimlere uzandığın resmine bakıyorum şimdi. Gözlerin, kimsenin anlatmadığı şeyleri anlatıyor. Sensiz nasıl bir öyküde yaşamış olmanın hesabını yapıyor, bir hiçlikle tamamlıyorum cümlelerimi yine. Hasret düşmeyedursun gönüle; öyle savrulur yürek her gece. Öz ağlar, göz ağlar... **
