kimi yaşam formlarında gözlenebilen ve doğrudan doğruya "ben atatürk düşmanıyım" diyememe neticesi olarak insanı türlü komikliklere sevkeden ezkliktir.
yazık lan kimin çocuklarıysa...
bu adamlar lafa geldi mi "atatürk'e biz de saygı duyuyoruz. o muazzam bir asker ve askeri dehadır." derler ve fakat üstükapalı olarak "iki tane ayyaşın çıkardığı yasa" veya "bunların kökü bereketsiz" gibi "komik" beyanlara imza atar.
bu nasıl bir ezikliktir arkadaş, nasıl bir hazım sorunudur. kişinin bağırsaklarını düğüm düğüm yapar da "yediğini sıçamadan" ölür kişi alimallah. arabada uyuyakalınca bile "bir panik kokusu" sarar etrafı.
daha dur efendi, Allah senin belanı nasıl verecek; sen nasıl can vereceksin, onu da görecek yardakçıların. ama işte gene görmeyecekler bunun nasıl bir felâket olduğunu ve "zehirlendi", "ık oldu", "bık oldu" diye bahaneler üretecekler vicdanlarının yükünü hafifletmek, kendilerini kandırmak için.
