2010 senesi saçlarımı sarıya boyattım, eve geldim, telefon çaldı, annem ağlayarak "bebeğim sakın panik olma ama baban kaza geçirmiş yoğun bakımda şuan, kuzenlerin seni almaya geliyo şimdi" dedi. babamın o kazadan sonra yaşaması hala doktorlara göre mucize.
2010 sonlarına doğru saçlarımı pembe yaptım, yıkarken telefon çaldı, yetişemedim. arayan numarayı tekrar aradım, dedem felç olmuş. rahmetli sonraki 2 senesini felçli geçirdi.
2011 yılında saçlarımı siyaha boyattım. 1buçuk hafta sonra sokakta suratına molotof kokteylinin bilmem nesi çarpan ortanca halamın tüm suratı yandı. ama çeşitli yöntemler sağolsun bir kaç ay içinde yüzünde iz kalmadan atlatabildi.
2011 yaz aylarına doğru saçlarımı kırmızı yaptırdım. aynı hafta içinde bacağımı kırdım.
2012 ilk baharında saçlarımı turuncuya boyattım. bişey olmadı.
2013e geldik, 1 ay önce saçlarımı tekrar sarıya çevirdim. 2 hafta sonra yani 1 hafta kadar önce ilk okul arkadaşım merve öldü. 2 gün önce dip boyası yaptırdım, dün amcam kalp krizi geçirdi, şu an yoğun bakımda.
evrenin saç renklerimle bir alıp veremediği var, nihayetinde uzun aralıklarla saç rengimi değiştiriyorum ve bu uzun aralıklar boyunca herkesin keyfi yerinde, hayatı tıkırında. ne zaman saç boyatıyorum o zaman ilk 2 hafta aşırı kritik geçiyor benim için. batıla inanmıyorum diye de bu kadar baltalanmaz arkadaş.
