"ben on sekiz yasinda bir kizim, bastan soyleyeyim" demek zorunda birakan zihniyetten igreniyorum. Neden yasimiz ve cinsiyetimiz gibi secemedigimiz (asiri memnunum ama, yanlis anlasilmasin) faktorler bu kadar onemseniyor? Karakter, zeka ve genel olarak insanligimiz cok geri planda sanki artik.
