izmirden konyaya bir otobüs yakınım geldi ve konyayı gezdirecem kendilerine. karlı bir havaydı. konya beyşehir eşrefoğlu rumi camisine gittik, imama haber yolladık ; kapalı bir yer lazımdı bu kadar insana, sağolsun ordaki tarihi imarethaneyi açtırdı, allah razı olsun babayiğitlik yaptı bizim için, doluştuk içine yemekler hazırlandı pişirildi falan. masalar kuruldu. iki üç adam geldi misafir oldu yemeğimize. tabii ben servis yapıyorum bayanlara ayrı erkeklere ayrı. ta sonra ben de oturdum masaya, karşımda tanımadığım bi adam. sağ ve sol taraflarında can ciğerim iki abim. biri atıldı söze sofrada " imam efendiden allah razı olsun , burayı da kış günü açtırdı, zahmete girdi bizim için " diye. öbür yanındaki ve diğer tüm erkek cemaat mırıldanarak hak verdiler. " evet evet.." ben atıldım hemen. " bırak abi yeeaaaa. herifler akşama kadar yatıyolar, yattığı yerden para alıyolar, açacaklar tabii ki , eli mecbur!!!" dedim. karşımdaki adamın gözleri fal taşı gibi açıldı. anlam veremedim . iki tarafındaki abilerin ki ne taşı gibi açıldı onu hiç anlatamam. karşımda oturan (imam efendinin ) sağındaki cihan abi kaş gözleriyle adamı işaret ederek " imam efendiden diyorduk, allah razı olsun diyorduk e...cim. değil mi değil mi ? " demin içtiğim çaydan olsa gerek kafam bi milyon, anlayamadım. " abi bıraksana be, yatmıyolar mı yani ?!?!?!" . vedat abim kan ter içinde sözümü kesercesine devreye girdi, "eş... kardeşim, imam efendi de sağolsun bizimle yemek yemeye gelip masamızı şereflendirmişler, kendisinden allah razı olsun değil mi ?" !!!!!!!!!!!!!!!!!! hayatımda 180 derece nasıl dönülür orda idrak ettim. " oooooooooooo!!! hocam hoş geldiniz, yemekleri beğendiniz mi ???"
şimdi açık yüreklilikle söylüyorum ki, imam efendiden allah razı olsun * demin şakasına söylediğim herşeyi sineye çekip, tarihçi olduğum için bana bir de eşref oğlu rumi camisiini gezdirip , hakkında bilgi verdi.
