bu benim.
Bir akşam şöyle zekamızı yormadan beynimizi kullanmadan sadece gülmek için bi filme gidelim dedik. O filmin adı bana bir soygun yazdı. Sırf suskunların kral karakteri canımız ciğerimiz takoz irfanımız mehmet özgür oynuyor diye gittik.
filmin yarısında çıktık lanetler okuyarak.
Daha sonra en yakın hangi film var diye baktık ve the hobbit filmine gittik. O saçma filmin ardına üç boyutlu olarak üç saat soluksuz izledim.
Arada "iki saniye durun amunagoyim az beynimiz dinlensin bu ne böyle her saniye aksiyon" diye geçirdiğim oldu.
Ve film yüzüğe bağladığında bişeyler açılır gibi oldu kafamda.
"Lan yüzük var lan yoksa yüzüklerin efendisinin devamı falan mı bu" diye sormaya başladım kendime.
Şu konuda bana katılacaksınızdır muhakkak; the hobbit yüzüklerin efendisinden bağımsız bağımlı her türlü izlenebilecek bir film olmuş. en azından bence böyle.
Neyse film sonrası arkadaşa sordum "bu filmin yüzüklerin efendisiyle bi alakası var mıydı" diye. Evet bu mal soruyu sordum ve arkadaş da şuan bunu okuyan kişi gibi mal bir ifade takınıp "mal mısın taklit mi yapıyosun" dercesine bir bakış attı.
Ve şunu söyledi. "aslında şimdi yüzüklerin efendisini izlesen daha iyi anlarsın. The hobbit önceki üç filmdeki birçok soruya cevaptı. Şimdi herşey açık halde. Aslında the hobbit yüzüklerin efendisi serisinin ilk bölümü desek yanlış olmaz" gibi birsürü şey söyledi.
Ben bir heves başladım ilk filme
ilk filmi izledim diğerlerini izlemeye tahammül edemedim. niye bilmiyorum ama the hobbit kadar sürükleyici gelmedi bana. Sıkıldım izlerken. Zaten çok uzun.
Ama ilk fırsatta dördünü de sırayla izleyip bu kültürsüzlüğümü gidereceğim. Finallerden sonra...
