rahatlığın batması sonucu yeni yeni hastalıkların türemesi. mesela, ilk insanı ele alalım. akşama kadar av peşinde geçen bir gün, hatta bir ömür. ilk çağlarda yaşayan bir insanın en büyük ideali ne olabilir? ev, araba, iş, eş?
peki günümüzdeki insanın idealleri ne? iyi bir ev, iyi bir otomobil, iyi bir iş, iyi bir eş. ve bunlara ulaşmak için çeşitli entrikalarla geçen koca koca ömürler... günlük işlerimizi kolaylaştıran, bizi tembelliğe iten makineler... rahata o kadar alışkınız ki, bir yerden bir yere yürümeye üşeniyoruz. kendimizle gereğinden çok baş başa kalma fırsatı buluyoruz. bunun sonucunda modern hastalıklar türüyor. mesela yalnızlık, sosyal fobi gibi modern dünyanın modern hastalıkları hat safhada. artık ölümler bile modern. gezmeye giderken otomobil çarpıyor, ölüyoruz. ya da radyasyondan dolayı milyonlarca insan ölebiliyor. kimyasal silahlar vesaire söylemeye gerek yok, her şey ortada. ya da modern hastalıklara yakalanıyoruz, psikolojimiz bozuluyor. yaşadığımız dünya büyük bir insanlık tarihinden oluşuyor. en basitinden şunu düşünelim, bugün yenilebilecek ve yenilemeyecek bitkiler var. bunların hangilerinin yenilebilir olduğunu belirlerken kaç tane insan ölmüştür kim bilir. bugünlere deneme- yanılma yoluyla gelindi. günümüz insanı çok rahat ve bu rahatlık batıyor bir tarafımıza.
bugün birisi bizi yoldan çevirse ve şu soruyu yöneltse,
" size bir teklifim var, ev ve araba almanız için, yuva kurmanız için size bir iş vereceğiz. ömür boyu çalışıp birikim yapmaya çalışacaksınız. biriktirirken borçlanacaksınız zaman zaman. geleceğe dair hayaller kuracaksınız, bunların umuduyla yaşayacaksınız. artık geçmişi silin, şu anki zamanı çalışmaya ve kendinize ayırın. gelecek zaman zaten hiç olmayacak." dese, kaçımız bu iş (hayat planlama) teklifine hayır deriz?
günümüz insanı teknolojiyi medeniyet bellemiş. neden? çünkü teknoloji bizi rahatlatıyor sağ olsun. teknolojiye iman ettik.
