işe gelirken sabah bir çilek tarlasının yanından geçtim. kırmızı kırmızı yeşillikler içinde süper duruyorlardı. tarlada çalışanlar da olunca durdum, gittim hemen yanlarına. sağolsunlar o kadar iyi karşıladılar ki, teyze hemen doldurdu poşeti. para vermeye çalıştım kabul etmediler de. iyiliğin ölmediğini; hala temiz bir dünyanın var olduğunu kalın kafama bir kez daha soktular. müthiş bir mutluluk kapladı içimi. arabanın içi, iş yeri buram buram mis gibi çilek koktu bu sabah. belki annemin çilek reçeli kokusuna uyanamadım ama uzun zamandan beri içimi böyle güzel duygularda kaplamamıştı.
