az önce yaptığım şey. arkadaşlarıma kızdım, bastım gaza çektim gittim. halbuki eğlenmek için çıkmıştık dışarı. onların salaklıkları her şeyi bok etti, benim yaptıklarım da da sıvadı durumu. sinirlendiğim zaman ağzımı açmıyorum, susuyorum ve mekanı terkediyorum, hem de hiçbir açıklama yapmadan. çünkü o an kimseyle konuşmak istemiyorum. ama bu da çevremdekileri daha da çıldırtıyor tabi. şimdi epeyce bir ayıp ettiğim için konuşmayacağız. bunu nedeni de 2. en nefret ettiğim huyum. inadım fena tutar. hayatta ilk adımı ben atmam. onlar konuşacak benimle. hay ağzına edeyim ilmaren. ne gada nalet adamsın yav.
