kağıt üzerinden inanılmaz antipatik duran, gerçekten benim de uyuz olmak istediğim, ama bir türlü olamadığım adam. böyle bir sempatik geliyor herif.
herkes nefret ediyor, o zaman ben de nefret etmeliyim mantığı değil benimki. aziz yıldırım yalakalığı olsun, yorumları olsun, tam bir "her devrin adamı". fakat zannediyorum ki benim kişisel olarak nefret etmememin en büyük sebebi : şu bülent yavuz'un meşhur küfür olayındaki tepkisi.
böyle suratı beş karışken, "yaa saat 2 amk... biz burada hala ne konuşuyoruz yaa" derken, küfürü duyunca neşesinin yerine gelişi, etrafındakilerin tepkilerini gözlemlemesi falan, dünyanın en mutlu adamı oldu herif ya. bir "siktiri yersin" küfürüyle bu kadar mutlu olabilen bir adamdan nefret edemem ben. beni kınamayın a dostlar !
