islam'ın bölgesel değil evrensel olup tüm dünya insanları için geldiğini, sadece peygamberinin arap ve kendisinine indirilen kitabın arapça olduğunu bilmeyen, bilse de sindiremeyen bir ateist bakış açısıdır.
"tapma", inanç anlamında sadece kendinden çok çok üstün, evvelî ve ahirî, her şeye gücü yeten, mutlak güç sahibi varlıklara karşı yapılır. kemal atatürk, muhteşem bir komutan olabilir, dahi bir asker olabilir (ki bu bile tartışılabilir dünya çerçevesinde) ama neticesinde "ölümlü" bir "insan"dır. ("o hala kalbimizde yaşıyor. al sana eksiyi!" diyip celallenme, biliyoruz herhalde)
şimdi söyler misin, bir insan neden kendisi gibi olan birine tapınsın? statü farkından dolayı mı? o zaman git patronuna da tap.
"araplar ihanet etti bize" diye ne yapalım? din onların tekelinde mi? arapalr olmadan din yaşanmıyor mu?
