Annenizin kanser olduğunu öğrenmek.. O hayat dolu insanı gözlerinizin önünde ölümün ellerine bırakmak. ilk duyduğunuzda inanmak istemezsiniz. Yok ya dersiniz, olur mu öyle şey. Geçecek. O ölemez, o ölürse herkes ölsün, ben öleyim.Ama etrafınızda bu gerçeği size belletmeye çalışan, teselli vermeye uğraşan onlarca umutsuz göz. Dimdik durmaya çalışırsın sırf ona belli etmemek için, onun yanında gülersin ama ondan ayrıldığında ya da uyumaya çalıştığında boğazında koccaman bir yumru.. Lanet edersin herşeye.. Yoktur böyle bir yanma, böyle bir acı..Kısacası dünyanın en berbat duygularından biridir. Aylarr geçer ölümünün üstünden ama hala içinde kocaman bir boşluk. Gülmek yok artık, doya doya eğlenmek yook. O yok, sen yoksun..
