Hayat o kadar garip ki ne zaman ne ile karşılaşacağını bilemiyorsun. Ummadığın kişiler, ummadığın sebeplerle seni kırabiliyor. Ama kötü olan bu değil; sen onları üzmemek için mutlu görünmek zorunda kalıyorsun. Bunu başarmak çok zor ama başarıyorum sanırım.
Zamana bırakıyorum çoğu şeyi, belki geçer, unuturum diye. Ama unutamıyorum. Sevdiğim, değer verdiğim kişilerle bu duruma düşmek üzüyor beni. Bu olaylar çok şey öğretti ama bana. Alışmaya çalışıyorum, zor olsada kırılmamaya, takmamaya çalışıyorum.
Ama artık bildiğim bir şey var; kimseyi çok sevme çünkü sevdikçe üzülüyorsun, sevdikçe kaybediyorsun. Kimseye bağlanmayın...
