şirin baba ile cemaat halinde cumaya gittiği söylenen köylü cinler. şirine her zaman merak uyandıran fönlü saçlarıyla o böğürtlen senin, bu su kenarı benim gezerken, gargamel, ne ister bu küçük sevimli şeylerden diye hep hayıflandığımız, izlerkende neden izliyorum ben bunu gidip körfez savaşının özetini falan mı izlesek diye sorduğumuz apolitik yılların en güzel anılarından sadece biri.
- "hey! şirine, nasılsın güzelim? ev boş bize gidelim mi? otururuz biraz! " ;) hiç denilmemiştir, ahlaklı yetiştik sayesinde.
