Latin Amerika'ya cizvit misyonerlerinin götürdükleri barok sanat,
eşsiz bir lirizm ve coşkulu bir anlatım kazanmıştır. Bu çekiciliği
yerel geleneklerle karşılıklı etkileşiminden kaynaklanır.
Kiliselerdeki süslü mihrap arkalıkları, çok yakınlardaki
tropikal orman bitkilerinin dallı budaklı görünümüyle uyum içindedir;
buna karşılık mimarlık yapıtlarına sakin, mantığa uygun,
hatta ağırbaşlı bir hava egemendir. Brezilya'da, yontma süslemeler,
Portekiz geleneğine uygun olarak, kapı ve pencere pervazlarında görülür.
ikinci derecede önemli öbür sanatlarda ve
heykelcilik alanında (tahtadan, çok renkli heykeller yada taş heykeller) da
bir uyum göze çarpar. Latin Amerika'da ''melez'' diye adlandırılan
bu sanat (en büyük ustası Aleijadinho'dur), XIX. yy'a kadar sürmüştür.
