kardeşimle azıtıp birbirimizi dövüp evdeki kırılabilecek eşyaları kırdıktan sonra annem bize kızardı. kızmak dediysem en fazla terlik falan fırlattı, dayak olayına hiç girmedi.
neyse biz ne zaman annemden sağlam azar işitsek kardeşimle ağlamaya başlar, birbirimize sarılır sonra da beraber yorganın altına girer konuşurduk.
hep annemi bir daha sevmeyeceğimizi, annenin kötü olduğunu söyler onunla bir daha konuşmama kararı alırdık.
aradan 12 13 sene geçti sözlük. annemin bana küs ve kızgın uyuduğu bu gece itiraf etmek istiyorum.
annecim kardeşim benden küçüktü, genelde o fikirler benden çıkıyordu. beni affet. 1 2 saatliğine de olsa senden nefret ettiğim için.
seni çok seviyorum.
