hayatımdaki en değerli insanla* beraber sahildeyiz. deniz turkuaz etrafta bizden başka yaşam belirtisi yok. konuşmaya başlıyoruz;
- unutamıyorum yaşadıklarımı, nefes alamıyorum canım çok yanıyor. sende beni bırakıp öleyim falan deme sakın, sana ihtiyacım var.
ben bunu söyledikten sonra koluma elini uzatıyor barbie bebek kolu gibi acısız kolayca yerinden çıkardıktan sonra geri takıp;
- insan bu herşeyi unutur. çocukları ölüyor bi sene sonra başkasının düğününde oynuyorlar. kolunu bacağını unutuyorlar. tek unutamayacağın şey nefes almak.
uyandım. bildiğin teskin etmişti kadın beni 3500 km' den.
