nolur sözlük yaa bi kere de yalnız kalmıyım,
nolur kalmasamm!!
her zaman ağlamak mı bana kalan?!
artık öyle bir hale geldim ki durduk yere herkes gülerken ben ağlıyorum, o kadar sabrediyorum gerçekten güçlü gözüküyorum,
hovarda aklı bi karış havada gibi...
ama değil hiçte değil hem de... hala aynı şeyi yaşıyorum, daha az önce 5-6 kişilik bi kahkaha ordusunu arkamda bırakarak yalnızlıklarımı hapsettiğim kaleme döndüm, neden ağlamak için. hüngür hüngür ağlamak için.
dayanamıyorum ki, aynı konunun uzamasına, nankörlüğede katlanamıyorum.
o kadar ellerimle yaptığım şeylere laf atılmasına, ben tamam artık derken uzatılmasına, katlanamaz oldum. ben artık nefes alırken bile zorlanıyorum.
ama bu yazımda biticek ve ben yukarı çıkıp tekrar mutlu olucam, öyle sanıcam ama bu sanki bi yarayı iyileştirmeden kapatmak gibi.
hiç bi işe yaramıyor.
ama her insan benim gibi biliyorum. sadece ben dozunu her zamanki gibi arttırıyorum... her zaman hep daha fazla daha fazla diye çabaladım.
artık daha az daha az demekten kendimi alıkoyamıyorum.
şimdi bu entrymin ömrünü düşünüyorum ve biliyorum ki en fazla yarım saat çünkü durup düşününce başkalarının okumasındanda rahatsız olucam ama genede bi kaç kişi okumuş olucak ya paylaşmış olucam ya o rahatlatıcak beni. ya da hiç girmicem entryi yazıcam böyle bırakıcam.
