adamın hayatına bakıyorsun bildiğin devlet memuru, normal tahsilli, dönemin en büyük oluşumlarında yer almamış. bir anda ne hikmetse başlarda siyasi geçinecek sonraları da uluslararası bir terör örgütü olacak bir örgüt kuruyor. bu aslında olabilecek bir şey buna çok şüphe duymamak lazım. ancak adamın konuşmalarına bakıyorsun, yazdıklarını okuyorsun: sıfır. özgürlük hakkında bir yazı yazıyor içinde sosyalizm kitaplarında bolca geçen afilli kelimelerden başka bi bok yok. anlam yok. derinlik yok. kendi bile ne söylediğini anlamıyor.
örneğin kadınlarla ilgili çok meşhur bir röportajında sorulan soruya;
- bu konu üzerine bu sene çok çalıştım ve fevkalede çıkarımlar oldu bıdıbıdıbıdıbıdı
gibi salak bir cevap veriyor. ulan diyorsun yanındakilerin anlamayacağı ve zaten anlaşılacak bir yanı olmayan konuşmalar yapacak kadar boş adam lider midir, lider mi yapılmıştır?
her boku geçtim bu herifle ilgili yazdığım her yazıda bahsederim; bu herif yakalandığı an bu ülkeye hizmet ederim isterseniz vs diye götünü kurtarmaya çalışan bir herif. korkudan ölecek nerdeyse... kim korkar? davasına baş koyan mı? hayır. davasına kendi bile inanmayan korkar. başkalarının maşası olan korkar. en yakın geçmişte saddam'ı hatırla, adam asılırken bile gözünü kırpmadı.
arkadaş türkiye'nin üstünde amerika, israil vs ülkelerin oynadığı oyunları görmemek zaten cehalet. arabistanlı lawrence'ı hatırla mesela. lawrence olmasaydı mike olacaktı. ben diyorum ki apo olmasaydı memo olacaktı...
esat oktay'da aponun türk versiyonudur mesela.
tabii ki yaptıklarının cezasını çeksin apo denen pezevenk ama asıl olan yüzyıllardır bu topraklarda süregelen oyunları farkedip o oyunları onların götünde patlatmak. türkmüş kürtmüş, dindarmış münafıkmış, aleviymiş sunniymiş, sağcıymış solcuymuş geç bunları. kavga edeceksen kendi kavgan olsun, başkalarının seni kavga ettirmek için gazladığı sebeplerle olmasın.
ben türküm, sevgilim laz, çocukluk arkadaşım kürt, üniversitedeki en yakınlarımdan biri alevi... bırakın bizi, bırakın da bu topraklarda huzurlu yaşayalım.
