aslında bugün ülkemizde iki farklı cahil kesim vardır. bunlara değinmek gerekirse biri "okumamış" diye tabir edilen ilkokul vb mezunu ya da hiç bir okul bitirmemiş kişilerdir. diğer grup ise "okumuş" olarak tabir edilen ve üniversite bitirmiş olan kesimdir. ancak cehalet aslında bitirilen okulla değil kişinin kendisi ile alakalı bir durumdur. ama buna sonra değinmek faydalı olacak sanırım. önce bu iki gruba değineyim.
okumamış olarak tabir edilen kesim kendisi ve dünya hakkında yeterli bilgiye sahip değildir, bu kesimi kandırmak, yönlendirmek son derece kolay olabilmektedir. yaşanmış bir olayla örneklendirmek gerekirse televizyonda mars gezegenine çarpacak bir meteordan bahsedildiğinin duyulması üzerine bu durum bir mahallede şu şekilde yayılmıştır: dünyaya bir meteor çarpacak. bu söylentinin ardından bir mahalle halkı sokaklara dökülmüştür.
okumuş diye tabir edilen kesimin cehaleti ise çok daha farklıdır. bu kişilerde üniversite bitirmenin getirdiği bir özgüven vardır ve bunun sonucunda da her konuda yorum yapma hakkına sahip olduklarını düşünürler. bu kesimin cahillerini yönlendirmek pek mümkün değildir, çünkü bu kesim daha çok topluma yanlış şekilde yön verenlerdir. yine yaşanmış bir olaydan örneklendirmek gerekirse tvdeki deprem hakkında bir tartışma programı yapılmaktadır ve (hangi akla hizmetse) konukların çoğunluğu deprem uzmanı değildir farklı branşlardan profesörlerdir. içlerinden sadece biri deprem hakkında uzmandır ve ancak en az konuşan da bu kişidir. çünkü diğer proföserler kendi uzmanlık alanları olmamasına karşın deprem hakkında bir sürü söz söylemekte ve susumamaktadırlar.
işte dünya böyle bir yerdir. cahiller her konuda "ben en iyisini bilirim" mantığı ve cesareti ile hareket ederken uzmanlar susmak zorunda kalırlar. oysa bir insan okul bitirmekle cahillikten kurtulamaz. çünkü hiç kimse her konuda fikir ve bilgi sahibi olamaz. kişi sadece bildiği konularda yorum yapmalı bilmediği konularda bileni dinlemelidir.
