şimdi burada birkaç noktaya değineceğim. elbette bir kısım yine anlamayacak. "salak salak konuşma" deyip eksiyi basacak. biliyorum çünkü kimilerinin gerçeklik anlayışını başkaları belirliyor. biliyorum çünkü birileri inandırılmaya çalıştığı şeylerden kurtulmak yerine sırtını yalana dayıyor. neyse başlıyorum.
ülkemize bakınız. hiç olmaması gereken bir noktaya gelmiş. milletinin kurtuluş mücadelesine düşman olan insanlarla dolu her taraf. geçen bir arkadaşta duydum "kurtuluş savaşı olmasaydı daha çok müslüman olurduk" diyordu. ben bu arkadaşa hiç bir şey söylemedim. çünkü gerek görmedim. bunu böyle sanan bir insana ben neyi açıklayabilirdim. bu arkadaşa "şimdi yunanistanın bir şehri olsaydık her tarafın camiyle dolu olacağını falan sanıyorsun. biraz düşün kendi ülkene bak. bu ülke demokratik(!) bir ülke. kaç tane kilise var? bu ülkede kaç insan hristiyanlara saygı duyuyor? sen başka ülkenin, başka dinin himayesinden nasıl bir saygı bekliyorsun? ingilterede fransada yakılan camiler taşlanan müslümanlar varken bunu nasıl dile getirebiliyorsun?" diyemedim. çünkü kendisi de farkındaydı bu durumun. sadece inandırılmaya çalıştığı şeyin peşinden gitmek istiyordu. düşünmek bu tip insanlara göre değil. bu tip insanlar kandırılabilir sadece.
neyse bu konudan bahsetmemin asıl sebebi şu an suriyedeki "özgür" ile başlayan bu alçak dinsiz, insan dışı grubun savunucularının nasıl bir tip olduğunu görmenizdi. suriye devletinin başında şu anki devlet başkanının babası hafız esad bulunuyordu. darbeyle ülkeyi geçiren hafız esad gerek hırsının kurbanı olması gerekse komşularıyla ortak noktalarda anlaşmazlıklar çıkararak ülke içinde karışıklık çıkaranlara karşı sert bir tutum izledi. bu yönetimin eseri olarak da devlete karşı insanlar türedi. ancak bu noktada belirtmeliyim ki bu karşıt insanlar alevilere falan düşman değillerdi. zaten suriyenin %10 luk kesimi alevi ve hafız esad mezhep ayrılığı yerine arap birliği kurma çabasındaydı. neyse ölümünün ardından oğlu beşşar esad ülkenin başına geçti. esad babasının yolundan gitmedi. sünni bir hanımla evlendi*. darbeyle gelen sert rejim yerine atatürk'ü örnek aldı. ülkeye demokrasi getirdi. laiklik getirdi. iç savaşın körüklenmesini engellemek istedi. çünkü israil-abd için mısır, libya, ırak devletlerinin tükenmesinden sonra ortadoğuya geçişte kilit 2 devlet kalmıştı. suriye ve türkiye. ülkede demokrasi oldukça başarılı bir şekilde ilerlerken hiç ortaya çıkmayan ölüm haberleri israil-abd ikilisinin suriyeyi düşürmekteki kilit devlet olan türkiyeyi yanlarına çekmesinden sonra film posterlerinin veya önceki ırak, lübnan katliamlarındaki fotoğrafların altına "esad katliam yapıyor" yazarak halkını suriyede yapmaya hazırlandığı katliamın haklı olduğuna inandırmaya başladı. türkiye'de de süreç aynen bu şekilde işledi. araştırmayan, düşünmeyen insan modellerimiz orada halkını öldüren bir devlet adamı olduğuna sorgusuzca inandı. halbuki biraz düşünse görecek. ama düşünemez. şu yazıyı okuduktan sonra düşünmeyeceğinden, gerçekleri araştırmayacağından adım gibi eminim. eğer inançlı biriyse şeytanın kendini kandırdığını, yalan haberlere inanmaya ittiğini göremeyecek. her gün gördüğümüz abd-israil şeytanlarının kazanması için dua ettiğini göremeyecek. çünkü artık kalp gözleri kapalı şeytanın kulları hallerine geldiler. müslümanlardan bu denli nefret eden israil-abd ikilisinin gerçekten bir müslüman ülkeye adalet, iyilik getireceğine inanmak göre göre şeytana kendini teslim etmektir.
neye inandığınızı, neye güvendiğinizi sorgulayın. allah her yerdedir ama şeytan tek yerde. tek bir yere, tek tip haber kuruluşlarına, tek tip insanarın sözlerine baktıkça siz hiç bir zaman göremeyeceksiniz doğruları.
unutmayalım ki elbette yalan söyleyenlerin hesabı sorulacaktır. elbette o günler de gelecektir. her medya, her yazar, her harf hakettiğini bulacaktır. kendileri de biliyor. şeytana yazarlık yapmanın sorumluluğunu sadece onlar değil sorgulamadan, araştırmadan onlara inanlar da çekecektir. bunu okuyup bana yalancı diyen şahıs sen de çekeceksin..
