böyle bir durum olduğunda, bu başlık altında makara yapan faşoların sözlükte takılmayı bırakıp, "bu gece hangi sendikayı bassak", "hangi aydının kafasına sıksak?", "yarın hangi greve saldırsak?", "nasıl provokasyonlar yaratsak da komünistlerin üstüne atsak", "vatansever patronların gözüne nasıl girsek?" diye planlar yapmaya başlayacaklar.
maalesef o günlerde değiliz. türkiye işçi sınıfı, yani kendi ismini koymaktan en uzak olan sınıf, bu durumun sonucu olarak örgütsüz de, bilinçsiz de.
şu iyi bilinmeli ki tkp'nin yüzde 2 oyu, asla yüzde 2'ye denk gelen sayıda "evet" yazılı oy pusulasından ibaret değildir.
yüzde 2 demek, yüzbinlerce örgütlü komünist demektir.
yüzbinlerce devrimci demektir.
100 tane komünist bir araya gelip eyleme kalkıştığında devletin baskı aygıtlarının nasıl alarma geçtiğini yıllardır ekranlardan izliyor vatandaş. devlet çünkü biliyor ki orada karşısında duranların, ezmekte olduğu sınıfın sözcüleri olduğunu.
