içselleştirmesi zor olandır. fiyatına bakmadan canının istediği şeyi istediğin kadar söyleyemezsin. kutu mu şişe mi sorusuna 'şişe' dersin. hayattan beklentin kredi kartı limitinin açılmasıdır. istediğin arabaya binemezsin, istediğin evde oturamazsın, istediğin hayatı kuramazsın. it gibi çalışırsın elinde kalan parayla içinden çıkamadığın sisteme kızıp anca 2 bira alır içersin. canı sıkıldığında 'bi yurt dışına gidip gelen' kişilere kıskançlıkla uzaktan bakarsın. arabayı devirli kullanmazsın ki çok yakmasın. belki 20 km fazla yol yaparsın ama mutlaka yarın gideceğin yer işindir. telefon operatörlerinin sitelerinde kendi web masterlarının geçirmediği kadar zaman geçirirsin 10 dk fazla konuşabilmek için. hesaplar yaparsın, gerçekleşmesi için 3 sene geçmesi gerekir. matematiğe küfredersin. sana biçilen rol vade farksız 12 ay taksitle alışveriş yapmak, gözünün içine sokulan ev, araba, tatil reklamlarına ağzın açık bakmak, kendinden fakir gördüklerini ezerek bir nebze hayata tutunmak, çalışmak, kazanamamaktır. üniversite diplomasını alıp yırtasın da gelir, gidip çobanlık yapasın da. türkiye'de stoacı olmak için filozof olmaya gerek yoktur. Asla gerçekleşmeyeceğini bildiğiniz hayallerin insana ne gibi bir yararı olur, insan hala bunlarla mutlu olmayı başarabilir mi, hayal kurmak için dermanı nerden bulur meçhul. saati de 12 yaptık. yarın iş var. çalışmaya devam.
