--spoiler--
uludağ sözlük yazarıysan, öykü yazıyorsan, sen de katılabilirsin. yapman gereken, içeriğinde en azından bir adet engelli karakter bulunan bir öykü yazmak, fakat neşeli bir öykü olmalı bu, engelli kişilerin hayata nasıl adapte olduğuna dair olmalı, engellerin onları nasıl engellemediğine dair olmalı, engelli insanları normalize etmeli çünkü gerçek bu, hangimizin çevresinde artık engelini görmediğiniz biri yok ki, unutmayın bu kitap bir umut olmalı, bu kitap yaşama sevinci dolmalı.
--spoiler--
neşeli öykülerden kasıt öykülerin melankolik olmaması.
zorluk yaşayan insanların hayata bağlanma şekillerinin umutsuzluğa düşen diğer zor durumdaki insanlara örnek olması amaçlanıyor. öyküler gerçekçi olmalı-öykülerden beklenen tek şey normallik. öykülerde zoraki bir mutluluk bir polyannacılık durumu ya da salt melankoli oldukça yapay görünüp empati kuramadığımızın da ağır göstergesi olur.
engelli bir insanın bizden daha mutsuz olduğunu düşünmemiz yanlıştır. bu kendi dünyamızdan baktığımızı ve durumu kendi açımızdan yorumladığımızı gösterir. sanki yaşadıkları zorluklardan dolayı çok mutsuzlarmış, dünyaya hep isyankar bakıyorlarmış gibi düşünmemek lazım- onların dünyalarından bakmayı öğrenebilir ve öykülerimize yansıtırsak onları anladığımızı kanıtlamış oluruz.
acınmayı değil anlaşılmayı bekliyorlar, hepsi bu. düşüncelerimizin ve insani duygularımızın öyküler aracılığıyla bunları okuyan bütün insanlara ulaşması dileğiyle...
