çok normaldir.
bir, onlarda kilise yapılanması var. kilise kamplar düzenleyip çeşitli ülkelere gönderiyor kendi vatandaşlarını.
biz ise camiden kaçarız, camiye giden gençler için "gerici yobaza bak sen" diye etiketlerden etiket beğeniriz.
gerçi bizim camilerde de bu birlik yok ama neyse.
sonra, biz gruplaşmaya pek bayılırız. okulda herkes kendi grubuyla dolaşır, kaynaşmak için yapılan sınıf aktivitelerinde (piknik, il gezisi vs.) bile herkes en yakın arkadaşının yanına geçer öyle gezer. yine kaynaşma olmaz hiç.
sonra, bir insanı daha tanımadan onu yargılama hakkını kendimizde bularak ondan uzaklaşmak için türlü fırsatlar kollarız. mesela karşı taraf yakışıklıysa, havalıysa bir sorun olmuyorkaynaşma açısından.
sonra da etrafta yalnız yalnız dolaşır, bundan dem vururuz...