yoktur böyle bir şey aga. anadil manadil hikaye. babam 56, annem 50 yaşında. babaannem 86, ablam 26, ben ise 22... jenerasyon farkını anlayın diye söyledim bunları. yedi sülalemiz laz. hepimiz hem lazca hem de türkçe biliyoruz, konuşuyoruz. zamanında babaannemler hem türkçe hem de lazca konuşarak çocuklarının hem lazca hem türkçe öğrenmesini sağlamış. benim babam ve annem de öyle... bizde bu işler böyle işler, anadan babadan öğrenirsin dillerini. olması gereken de budur zaten. etnik kökenimizin dilini öğrenmek için bu dili devletin resmi makamlarına sokmaya ihtiyaç duymayacak kadar zekiyiz çok şükür.
velhasıl kelam, rize'de lazlar'ın yaşadığı bölgelerde hem türkçe konuşulur hem de lazca. her laz, hem türkçe bilir hem de lazca... bu yüzden lazlar'ın anadilde eğitim istemesi gibi bir durum söz konusu değildir.
lazlar, türk ulusunun bir parçası olmaktan gurur duyar, ceddinin türk bayrağı altında canını feda ettiği bilir, bu yüzden vatanı bölmek isteyen diğer etnik kökenlerin oyunlarına alet olmaz. bu vatan hepimizin ortak vatanıysa, bu vatanda ortak bir dil konuşulur ve o dil de türkçe'dir. biz ancak türkçe gibi bir dile sahip olmaktan gurur duyarız. lazcamızı da kendi aramızda konuşur, çocuklarımıza öğretir, bu dilin ve bu kültürün yaşamasını sağlarız. bu olay bu kadar basittir. bölücülük oynamaya gerek yok.
şimdi siktirin gidin. bu olayda yer alan, sayıları bir elin parmağını geçmeyecek olan ve laz olduğu bile şüpheli insanlar anlamadıysa onlara da şöyle izah edeyim: mundiskani gamo giğhodi lacci berepe...