78.
-
16 haziran 1978 gölcük/değirmendere..
çınarlık meydanında pusu var, akif habersiz..
haberli olsa da farketmeyecek.. akif korkusuz..
dört karanlık el..ikişer el sıkıyor..kuşlar havalanıyor ağaçların üzerinden..akif yığılıyor..şehadet getiriyor..
en yakın ve en teşekküllü hastane olan gölcük askeri deniz hastanesi. yetiştiriyorlar... henüz nefes alıyor..
kılığına kıyafetine bakıyorlar, birde getirenlerin sarkık bıyıklarına,
"olmaz" diyorlar, "sivillere bakmıyoruz"
arkadaşlarının kolunda ruhunu teslim ediyor akif..
21 ekim 1978 izmit devlet hastanesi..
ben doğuyorum..
babam kulağıma ezan okuyor.. akf..akif..akif.. diyor üç kere.
(bkz: mehmet akif bekiroğlu)
