insanın en güzel, en gamsız, en doğal, en rahat olduğu zamanlar çocukluk yıllarıdır; yolda bağıra çağıra şarkılar söylediğin, pisliğin içine batıp çıkıp umursamadığın *, laf ebeliğinin dibine vurup, fütursuzca şımardığın; senin için 'nasıl olsa çocuk' deyip geçilen yıllar.. tek derdinin, o günkü harçlığının dondurmaya, sakıza, şekere yetip yetmeyeceği olduğu yıllar.. dışarda biraz daha oynayabilmek için akşam ezanından nefret ettiğin* ; küçücük şeylerden hakikaten mutlu olabildiğin yıllar..
işte büyüdükçe * hepsini özlüyorum.
ayrıca hastası olunan;
