eğer bir insan gerçekten de annelik vasfı taşıyorsa urfa'lı da olsa afyon'lu da olsa destek vereceği yemektir.
çünkü bir evlat acısını ancak evladını kaybeden bir anne bilebilir ve yaşadığı bu acıyı başka bir annenin de yaşamasını isteyeceğini sanmıyorum. burada sıcak koltuğunda oturup, en fazla bordo klavyecilik yapabilenlerin anlayabileceği bir acı değildir. bu yüzden hadlerinden fazla rahatlar.
kalk sen git desen, ilk, ''barış barış'' diye bağıracak olanlarda kendileri olur.
