içimde garip bir his var. Ne olduğunu bilmiyorum. Mutluluk değil, hüzün de değil. Sadece biraz durgunum, ellerim uyuşmuş gibi.
Genelde üzgünsem, dibine kadar vuruyorum üzüntünün şarkılarla, sonra yetti deyip eğlenceli şeyler dinliyorum, dans ediyorum. Sonuç olarak o bunalım halinden kısa sürede çıkabiliyorum.
Fakat bu his. Bildiğim hiçbir müzik türü, şarkı, şarkıcı, çalgı bu hissin geçmesine yardımcı olamıyor. Sanki kulaklarımda, zihnimde, içimde ( artık her neyse... ) hiç bilmediğim, duymadığım bambaşka bir şarkı var gibi. Söyleyebilsem rahatlayacağım ama olmuyor. piyanonun başına geçip bir şeyler doğaçlamaya çalışıyorum, tutulmuş gibiyim, onu da beceremiyorum.
Sen her neysen, böyle ara ara yoklamaktan vazgeç. Yoksa delirmem yakındır.
