3798.
-
Ben vazgeçtim sana dönmekten
Dönsün şimdi bütün dünyalar
Sana kalsın o sarı evler
Senin olsun pembe panjurlar
Yaprak da toprak da yabancı
Artik bu ölümsüz ruha, fani bedene
Bilmem ki ne denir, nasıl söylenir
içimde eksilen çok, giden gidene
Dumanlı gözlerimle izliyorum
Uzaktan uzağa yaşananları
Artık aramam, sormam diyorum
Bir de aklıma gelmesen akşamları
Yolum düşse ben düşmem
Uğrayasım dahi yok semtine
Caddeler de senin olsun hem
Ben vaktiyle çok düştüm
Çok kanadım bu aşkım derdine
