7 senedir metal dinlemekteyim. Metallica ile başladığım serüven kendisini zamanla slipknot, korn, dimmu borgir, rammstein, cradle of filth gibi gruplara bıraktı.
Her şey iyiydi ama artık yenilik zamanıydı. Ne olduğunu bilmediğim bir türe başlamıştım. Death ve doom gothic metal. My dying bride ile başlayıp verim alamamıştım. Draconian ile de tam bu zamanlarda tanışmıştım. ilk dinlediğim şarkısı '' death come near me'' olmuştu. Yaklaşık 15 dakika olan bu şarkıyı dinlerken içim ürperiyordu, kendimi boşlukta hissediyordum. Bir anda kaybettiğim her şey için ağlamaya başlamıştım. Etkisi geçmeden ''the cry of silence'' şarkısıyla tanışmıştım. umurmamaz, kaybedecek bir şeyim yokmuş gibi yaşadım yıllarca ve yaşamaya devam ediyorum. Üzerinden iki sene geçmesine rağmen death come near me benim için hiçbir zaman ilk günkü heyecanını kaybetmeyecek. Umarim bu şarkıyı dinlerken son nefesimi veririm.
