birkaç sene önce çok ergendim lan.. bilmiyorum ne değiştirdi beni ama şuanda tamamen farklı bir konumda olduğumun farkındayım. neresinden başlasam bilmiyorum; sözlüğe de aylardır girmiyordum zaten. önceki hayatımda şuyken şimdi bu oldum vs vs hikayelerine girmeden kısaca özetleyeyim.
-özlemenin aslında can acıtan değil güzel anıları akla getirip fazla takmayınca aslında gülümseten birşey olduğunu öğrendim.
-kadınlara saygı duymayı öğrendim. yaşıtım tüm bayanlara karşı oldukça kibar davranıyorum artık. kafasına silgi atıp 'seni seviyorum uleen' deme yaşımız da geçti malum.
-kalıcılığın aşkla değil karşılıklı saygı, sevgi, hoşgörü ve tahammülle olacağını fark ettim.
-büyüdüm sanırım.
-aslında değer vereni sevmem gerekeni, güvendiğini hissettirene güvenmem gerektiğini öğrendim.
-elimdekiyle yetinmeyi, fazlasını da ucundan yakalamayı öğrendim.
-bir insanın 480 km uzaktan beni nasıl mutlu edebileceğini öğrendim.
-kadınlar tarafından büyütülmüş bir erkek nesli olarak ihtiyacımız olan tek şeyin annelerimize çok benzettiğimiz başka bir kadın olduğunu öğrendim.
-bunların büyük bir kısmını son birkaç ayda yıllardır beklemiş gibi olduğum bir kadından öğrendim. ve dedim ki;
jamiryo.
işte bi adam olmayı öğrenemedim. 2 dakika ciddili konuşamıyorum hala.
