öncelikle birinin seni mutlu edeceğini düşünme.! kendi kendine de mutlu olabilirsin.
-unutma herkes seni bıraksa bile, seni bırakmayan bir allah ın varlığını hatırla.
-biz düşünebilen, akıllı varlıklarız. bu dünyaya neden geldiğimizi düşün.
-daha sonra allah ın bize verdiği nimetleri düşün. aldığın nefesten, yediklerine, içtiklerine kadar.
-daha sonra şükretmen gerektiğinin farkına var. kendin için ve bütün islam alemi için dua et. niyazda bulun.
-daha sonra alnını secdeye koy. hiç kaldırma. bu dünyanın yalan, öbür dünyanın gerçek ve sonsuz bir dünya olduğunu hatırla.
-daha sonra kendi işlediğin kusurları allah a itiraf et. allah zaten her şeyin farkındadır her şeyi biliyordur. fakat sen yine de işlediğin günahları söyle( bu olay tıpkı şöyledir: örneğin küçük bir çocuk, bir yaramazlık yapıp, babasına itiraf etmesi gibidir. örneğin bir bardak kırdı. ve önce bunu babasına söylemedi, bana kızar düşüncesiyle. fakat babası çocuğun bardağı kırdığının farkına vardı ve çocuğu yanına çağırdı. ve bir suç işlediğini bunu söylemesini istedi. eğer çocuk pişman olduğunu görünüşüyle belirtirse, sözleriyle anlatırsa, babası da ona ceza vermekten kaçınır. hatta onu yanına alır öper vs.)
-daha sonra bu hareketle vicdanın rahatlasın ve bu konu allah ile senin aranda sır olarak kalsın.
işte şimdi mutlusundur. hem bedenin mutludur hem de ruhun, vicdanın...
