son yıllarda izledigim en iyi turk filmi. --spoiler-- konusu farkliydi bir kere. degindikleri nokta farkliydi. yasanmisliklarin sinemaya dokulmesi her zaman etkilemistir beni, bunda da keza oyle oldu. siire, edebiyata ilgiliyseniz hele, inanilmaz bir tat alacaksiniz bu filmden. mert firat ve kivanc tatlitug harika bir ikili olmuslar, diyaloglari deha urunuydu. mediha karakterine bayildim! bu karakter icin secilen oyuncu (bkz: farah zeynep abdullah) karaktere cuk diye oturmustu zira. ozellikle banyo ve deniz kenari sahnesiyle yuregimize dokundular. senin hastaligin bile guzel, hasta olmasan seni bana vermezlerdi. filmde keske olmasaydi dedirten iki sey var benim için. bunlardan biri belcim erdogan. yani herkes elestirmis, keske ben yo hayir ben boyle dusunmuyorum diyebilseydim, fakat ne yazik ki olmamis. uymamis bu role, yakismamis. daha citi piti, en azindan daha normal gulebilen birini secebilirlerdi, ne bileyim. bir de ben behcet necatigil'i cok farkli hayal ederdim. yok hayir tamam resmini filan goruyoruz zaten *is hayallikten cikti da, ne bileyim yilmaz erdogan behcet necatigil olmaktan cok uzak, cok alakasiz geldi. ama yine de batmadi bana. rahatsiz etmedi. muzaffer aciyi cagirma bize. bizde ondan cok var. --spoiler-- izlenmesi gereken film.
