tema açısından faydalı bulduğum bi girişim. bunlara ihtiyacımız var, bu tür adımlara...
Ancak şunu belirtmek istiyorum ki, konuyu kısıtlayan standartların getirilmesini mantıklı bulmadım.
-içinde en az bir engelli karakter bulunan bir öykü.(1)
-neşeli bir öykü olmalı bu (2)
-engellileri normalize etmeye yönelik olmalı(3)
1 "içinde bir adet engelli karakter bulundurmak" neden? engelli karakter bulundurulmadan yapıcı ve yaratıcı bir biçimde bu konu irdelenemez mi?
2 "neşeli bir öykü olması" neden ? amaç yeni bir şey söylemek yeni bir şeyler katmaksa; bunlar, bu yaralar derinlemesine deşilmeden nasıl iyileştirilebilir? Dürüst bir şekilde mertçe anlatılan melankolik bir hikaye, içinde beyaz yalanlar barındıran yapmacık bir neşeli hikayeden çok daha etkili olabilir.
3 başlığında "engelsiz" gibi klişe ve sınıflandırıcı bir tabir geçen bir uğraşıdan normalizasyon beklemek aşırıya kaçmış bir iyimserlikten öte bir şey değil gibime geliyor.
son olarak bu olaydan birlerinin maddi çıkar sağlayacağına filan inanmıyorum. ama söykü dergisinin reklamını yapmaktan başka bir misyona ulaşabileceğine de inanmıyorum aynı şekilde.
umarım yanılırım, ben yine de vicdani olarak bir öykü yazıp göndermeyi bir zorunluluk olarak görüyorum. yayınlanır yayınlanmaz orası ayrı mesele.
