nurettin rençber'in şarkılarını dinleyemiyorum.
te ne zaman önce atmışım mp3'üme, silmeyi de unutuyorum. dinlerken denk geldiğinde elim ayağım dolanıyor direkt değiştiriyorum. sanki dinlersem bileklerimi falan kesicem.
o bi kaç saniye duyduğum müziği bastırmak için hemen haraketli bir şeyler açıyorum. öyle teselli ediyorum kendimi.
nurettin rençber dinleyip hala yaşayabildiğim gün, artık ben tamamımdır yani.
