6 sene önceydi. adana dan yola çıkmıştım. zar zor paramı denkleştirip trenle gelmeyi de göze aldım.. gebze ye geldiğimiz de artık yavaştan heyecanlanmaya ve inmek için hazırlıklara başlamışken bavullarımdan birinin olmadığını fark ettim. aşağıya yukarıya sağa sola bakarken 2 sıra gerimde oturan beyfendinin sorusuyla irkildim.
''çantanı mı arıyorsun''
evet dedim. bundan 5-6 durak önce yanına oturan adam az önce inerken aldı ve gitti.!!!!!!!!!!!!!!
öyle kalakaldığımı hatırlıyorum. ne yapacağımı düşünürken tam, o sırada başka bir adamın lafıyla kendime geldim:
'' bak daha yoldayken soyuldun. şimdi tam bir istanbullu oldun hadi yolun açık olsun''
