uzun bir ara verdiğim üniversite hayatına son verme kararım 1979 yılına tesadüf etmişti. bir yandan tez hazırlığı,bitirme sınavı hazırlığı; öte yandan türkiyeyi bekleyen eylül imtihanına hazırlık.
sınav günü çattı. heyecanlıydım elbet. üstelik tanımadığım bir talebe grubuyla giriyordum sınava. malum fakülte han bizler yolcuyduk. dönem arkadaşlarım çoktan mezun olmuşlardı.
yaşıyorsa allah uzun ömür versin hocam bedia hanım salona girdi. soruları yazdırdı. platon devlet ve descartesin felsfefi düşüncesi.
devletle başladım yanıtlara, yaz yaz bitecek gibi değildi. sayfalar hızla tükeniyordu. ikide bir kalkıp hocamdan kağıt talebinde bulunuyordum, 13 sayfa bitmiş, descartese henüz başlamıştım. bedia hanım tamam çocuklar dedi. kağıtlarınızı teslim edebilirsiniz, itiraz edecek halim yoktu. teslim edip çıktım. canım çok sıkkındı. koridorda hocamı bekledim. yaklaştım yanına, gülümsedi. tanımıştı eski talebesini. durumu anlattım, merak etme dedi.
sınav sonuçlarının açıklandığı gün okula geldim. neticenin ilan edildiği tabloya göz atttım. 6275 yanında pek iyi yazıyordu. bir oh çektim, içimden hocalarım bedia hanıma, macit beye teşekkür ettiğimi hatırlıyorum.
