çocukluk repertuarımda, ezbere bildiğim 36 şarkısıyla doğal üyesi olduğum birlik. bu aralar pek dinlemesem de bir zamanlar biz de ergendik..
dur lan giderayak,
bir anıdır, ne kadar kaale alınır bilinmez ama bir zamanlar anap lideri olan erkan mumcu bir resepsiyonda orhan gencebay'la karşılaşıyor; tatlı bir sohbet sürüp giderken kameralar yöneliyor. o sırada mumcu gencebay'a;
--spoiler--
benim 16 yaşında* bir oğlum var, geçen gün odasına gittim, baktım sizin şarkılarınızı dinliyor. ses etmeden kapıyı kapayıp çıktım. dedim ki "doğru istikamette".
--spoiler--
nedense bu söz bana gurur vermişti. gencebay sadece durumdan doğan pozisyonu dolduran bir sanatçı değil, durumdan bağımsız bir "duruş"tu. ve yıllar var değişmedi.
