para, diploma, güç ve cinsiyet değer görür bu ülkede.
ne kadar erkeksen o kadar güçlüsün, eğitim görmüşsen erkekden güçlüsün, makamın iyiyse eğitiliden güçlüsün, paran varsa herkesten güçlüsün.
kadın erkeği suçluyor, erkek kadını. kürt türk'ü, türk kürt'ü suçluyor. öğretilmiş bilgilerden başka bir şey almıyor kafalarımız. suçu bir diğerine atıp rahatlatıyoruz içimizi.
bu ülkede hergün cinsiyet gözetmeksizin, ırk ayrımı yapılmaksızın kanımız emiliyor. her gün biraz daha yok oluyoruz. ve suçu öteki kanı emilene atıyoruz.
hepimiz acıkıyoruz oysa, hepimiz ölüme aynı tepkiyi veriyoruz.
bundan önce bir çok kişinin katili olmuş, bundan sonra da bir çoğumuzun katili olacaklar yemeye devam ediyor hayatlarımızı. patronlar, iş adamları, vekiller... hepsi ama hepsi elleri kanlı dolaşıyor tepemizde biz de katillerimizden iş istiyoruuz, aş istiyoruz. katillerimize bel bağlıyoruz.
bunun cinsiyet ya da ırk sorunu olmadığını söylerse biri "hadi ordan anarşik" "vatan haini" diye vuruyoruz damgayı.
oysa mesela açlık dediğin cinsiyet, din, ırk, siyasi görüş ayrımı yapmıyor.
insanı değerli kılmak için önce ne kadar değersiz kılındığının farkına varmak gerekiyor. oysa sevgili ülkemin sevgili insanları bunu anlamak için daha nasıl bir kanıt bekliyor acaba?
