demek ki önemli olan siyasetçiler tarafından insanın egosunun poh pohlanmasıymış. vicdanın göz ardı, kendisinden başkalarının da siktir edilmesiymiş.
cezasız kalan tecavüzler, dayaklar, işkenceler; beceriksiz ve sırf ismi var diye görev verilen idareciler; akraba, tanıdık, hemşehri diye her kuruma birer tane dikilen yöneticiler; ve verilen onca vergi ile insan gibi yaşama hakkı önemli değilmiş.
