ırkçılık gibi kavramlar suç olarak ancak 2. dünya savaşından sonra tanımlandı, 1930 lu yıllarda ırkınla övünmek dünyada çok normal olması gereken bir fazilet gibi görülürdü. devletin üstünlüğü ırkın yüceltimesi 1930 larda faziletli bir davranışken yıkıcı 2.dünya savaşının etkisiyle 1950 lı yıllarda tam tersi duruma ayıplanan bir olguya dönüştü. unutmayın avrupada bu günkü demokrasi ve insan hakları kavramları hukuk düzeni yoktu. ispanya, almanya, italya, romanya, macaristan, rusya diktatörlük iken kalanı krallıktı. Fransa cumhuriyeti bu günkü türkiyeden daha anti demokratikti, gene emperyalistti, gene fransız ırkının sömürgelerine karşı ırkçı yaklaşımları doğal kabul ediliyordu. Amerika desen, zenciler hala 2.sınıftı, ırk ayrımı ancak 1960 larda J.F kennedy başkanlığında karşı çıkılmaya başlanan bir olguydu. 1930 larda Atatürk Türkiye si geri kalan dünyaya göre insan hakları ve demokrasi açısından hiçte utanacak konumda değildi, diğerlerinden çok farklı değildi. ama bu gün dünyada demoratikleşme ve insan hakları önem kazanırken türkiyede hala değişimi anlamayan hem kemalist hem dinci kesim düşünmek irdelemek yerine manipülatif ve demogojik yaklaşımlarla kendi dar kalıplarını fanatikçe savunmaya devam ediyorlar.
