acaba bu şehirlerdeki okullarda kaç öğrenci deprem başlar başlamaz sıralarının altına girdi, sessiz ve sakince beklemeye başladı? bu arada hangi sevgili öğretmen hanım/bey masasının altında sınıf koordinasyonunu sağlamaya ve olası bir panik atak durumunu kontrol altına almaya çalıştı? ardından hangi hizmetlimiz bütün işi gücü bırakıp, soğukkanlılığını da gayetle muhafaza ederek koridordaki afet zilini buldu, kendisine zarar vermeden dikkatlice camı kırdı ve zile basıp tekrar görev yerindeki kapının eşiğine sığınmaya koştu? ardından sallantının azalması ve son bulması metanetle beklenip, herkes düzgünce sıraya girdikten sonra en önde öğretmen olmak suretiyle, okul bahçesinin en az tehlike arz eden bölgesine çizilmiş dev dairenin ortasında birikildi mi? on yıllardır, her eğitim-öğretim sezonunda istikrarlı bir şekilde uygulanan ve körpe talebecikler tarafından dersin boş geçmesinden başka bir anlam ifade etmeyen o robotik tatbikatlar nihayetinde eyleme döküldü mü? diye bütün işi gücü dersi antrenmanı bırakıp bu sorularla boğuşuyordum ki lan dedim siktiir eeeet, sana bi şey olmasın.
