insanlarin populer bir kişinin ölmesi ve yahut basina bir iş gelmesinden dolayi nefret etse bile hatta ipine bile takmasa bile sahte goz yaslari ile methiyeler duzmesidir.
malumu aliniz baris akarsu feci bir kaza gecirdi. en iyi ihtimal kefeni yirtsa bile bir sene kendine gelmesi zor olacak ve ömrü boyunca bu kazanin izlerini tasiyacak.
ben sahsen kendisinin dizisinide yaptiği müzigi de dinlemem... daha dogrusu bana hitap etmiyor. ammavelakin yazilanlara cizilenlere bakinca sanki bir efsanenin basina bir şey gelmiş.
insani olarak üzülmeyi anlarim. zaten bunu yapamayanin bu dünyada yeri yoktur. insani fazileti yoktur.
ama bizim gibi ulkelerde kantarin topuzunun kacmasi hep rastlanir.
baris manco'nun vefatindan sonra ki olanlari hatirlayiniz yaşi yetenler.
iste isteristemez insanin aklina su geliyor. ellerinde mendilleriyle ordan oraya kosan, dügünde dügün sahibinden daha cok eglenen, ölümde ise ölenin yakinlarindan daha cok agit yakan gösteris budalari.
ne yazik ki ülkemiz böyle.
simdi baris manco dirilse vefatindan sonra yazilan cizilenlere baksa herhalde vefatindan once programini yayindan kaldiranlara odunla döverdi.
samimi olarak uzulenlere bir şey dediğim yok tabi ki... traştan üzülenlere lafim...
