sabah poliklinik önünde millet sıra beklemektedir. düzgün giyimli kalafatlı bir bey kapıya ilerler. etrafta sinirli tipler homurdanır biri;
-hop hemşerim nereye ilk sıra benim. sıra aldın mı sen.
-yoo almadım.
-tipine bakanda adam sanır. sıra mıra almadan direk girmeye kalkıyorsun. bak şu kadar millet burda doktor bekliyoruz. sende beklemeyi öğren.
- benim içeri girmem lazım. yoksa daha çok beklersin.
- neden?
- çünkü doktor benim.
- hocam kusura bakmayın. siz de önlüğünüzü giymemişsiniz bilemedim.
-önemli değil. önlüğüm içerde eve götürüp getirmiyorum kusura bakma.
