bugüne kadar oturup sohbet ettiklerim, oldukça kültürlü, her zaman okuyan araştıran, sorgulayan, düşünen, kafası çalışan insanlardı. bunun yanında dürüstlük ve insani açıdan değerlendirmede bir müslümanla kıyaslanamayacak kadar gelişmişlerdi. bu yüzden hep saygı ve sempati duydum bu adamlara. bu ülkede haketmedikleri davranışlarla karşılaştıkları için üzüldüm onlar için. onların yanında yer aldım.
ta ki feysbukta kurdukları sayfaları takip edene kadar.
o zaman anladım ki, ben hep en iyi örneklere denk gelmişim. lakin ne kadar andaval varsa feysbuk sayfalarında beyinden geçmemiş cümleler sarfediyordu. paylaşımlar, sohbetler, yorumlar tamamen müslüman aşağılama ve din düşmanlığı üzerine ama beyine uğramadan yapılıyordu. atesitler sandığım gibi düşünen, sorgulayan, gelişkin kişiler değillerdi aslında. müslümanların, yahudilerin v.s içlerinde barındırdığı kadar bağnazlık ve sığlık barındırıyorlardı.
